Maanden geleden begon ik aan een Japanse handtas. Zolang ik alles met de hand kan doen, gaat het goed. Maar hoe dichter de naaimachine in de buurt kwam, hoe minder zin ik had om er aan verder te werken.
Nu, tijdens de vakantie, kunnen we bij Naald en draad in Schoten Quilting bees volgen waar je dan eens aan zoiets kan verder werken (eigenlijk kan het altijd, maar nu had ik er gewoon tijd voor).
Dus, al mijn moed bij elkaar geraapt, naaimachine opgepakt en dus vanmorgen met mijn boeltje naar de les.
Gelukkig is Carine er altijd om te helpen. Ze deed voor mij de moeilijkste stukjes (biais-lint stikken), zodat ik de afwerking kon starten. Sonja overtrok mijn knoopjes met stof van de winkel en klaar was kees. De foto's van mijn tasje kunnen dus niet op mijn blog ontbreken.
Months ago I started to make a Japanese handbag. As long as I can do things by hand, there's no problem. But the closer my sewingmachine got, the less I wanted to continue working on it.
Now, during the summer holidays, we're able to join Quiltings bees at "Naald en draad" in Schoten, where you can finish unfinished items (like mine).
So, I pushed myself, took my sewingmachine and drove of to the quilting bee.
As always Carine was there taking care of us and helping us with our sewing problems. She did the most difficult part for me, at the same time showing me how to do it in the future.
Sonja made me some magnificant buttons for my bag using the fabrics I bought in her shop.
I'm now proud to present my bag in the pictures below.
