Mag het ook even iets anders zijn ;)

Af en toe en tussendoor doe ik ook wel eens iets anders van handwerk.  Haken, breien, borduren ... ik kom gewoon tijd tekort dus.

Toch is het me gelukt nog eens een puntsjaal te haken.  Ik gebruikte daarvoor een filmpje op youtube:

https://www.youtube.com/watch?v=0LiH9Wk3rHc

Het wordt daar stap voor stap heel duidelijk uitgelegd en je kan telkens pauzeren om de volgende stap te doen.  Na een 5-tal schelpjes was ik er mee weg.  Het is helemaal mijn ding.
Vinden jullie het mooi?

WIP van een tweetal jaartjes geleden - Japanse huisjes van Yoko Saito

Toen ik al die leuke stofjes van Naald en Draad gewonnen had bij de vorige challenge, ging ik meteen aan de slag met de Japanse stofjes.  In het boek "houses, houses, houses" van Yoko Saito vond ik een prachtige quilt die ik meteen wilde maken.
Dat liep vlotjes, tot de nieuwe uitdaging voor de volgende challenge werd voorgesteld en ik daarmee startte...
Yoko Saito werd even opzij geschoven ;) en ik werkte twee jaar aan mijn challenge quilt.  Deze week bracht ik mijn quilt binnen en kon ik eindelijk terug verder doen aan mijn leuke huisjes.
Er is er ondertussen al eentje bijgekomen en er zullen er nog veel volgen :)
Wat denken jullie ervan?
James bekijkt ze alvast vanuit alle plekjes waar hij NIET mag komen, zo nieuwsgierig is hij.

Eén van onze maine coons - James

James

 

Wat een ontmoeting!

Normaal gezien ga ik elk jaar met mijn vriendinnen naar Veldhoven.  Spijtig genoeg lukte dat dit jaar niet omdat ik mijn DH ging uitwuiven.  Hij is nl. op fietsstage naar Spanje vertrokken en nu moet ik hem een hele week missen...
Daarom ben ik zaterdag gegaan en heb mijn moeder meegenomen.  Zij zet haar eerst stapjes in het patchen en quilten en was op het einde van de dag heel blij dat ze mee is kunnen gaan.
Voor mij was het extra speciaal.  Een aantal jaren geleden was ik op zoek naar een patroon van Di Ford.  Ik kreeg toen via haar vriendin Linda haar mailadres te pakken en  ben zo met haar beginnen mailen.
Ondertussen heb ik van haar Morrel quilt een aantal blokken gebruikt om een eigen creatie van haar quilt te maken voor onze challenge (van Naald en draad te Schoten).
Nu heb ik haar dus in levende lijve ontmoet in Veldhoven.  Ik dacht niet dat zij me nog zou herinneren, maar ze wist nog redelijk veel van de mails die we elkaar stuurden.  Zo herinnerde ze zich nog dat ik Maine Coons heb en dat ik haar Morrel quilt ging maken.  Ook dat ik in Antwerpen woon, een stad die ze heel graag eens zou bezoeken.  Enfin, ik voelde me vereerd dat ze dit nog allemaal wist.
Ze vroeg me ook een foto van mijn quilt op te sturen.  Het feit dat ik sommige blokken zelf maakte en de hare door de mijne vervangen heb, vond ze erg leuk.  
Ze maakt nog al haar quilts met de hand maar het quilten lukt haar niet meer omwille van tijdsgebrek.  Dat heb je natuurlijk wanneer je zo vaak onderweg bent en bijna nooit thuis.  Na de brand in 2009 die haar thuisgebied tijsterde heeft het tot dit jaar geduurd om terug een beetje groener te worden.  500 jaar oude bomen zijn afgebrand en hun zaadjes geven nu terug mini-boompjes.  Spijtig dat deze kostbare bomen verdwenen zijn.  Het ziet er nog steeds een beetje als "waste land" uit, vertelde ze mij.
Ben erg benieuwd wat ze van mijn quilt zal vinden.  Jullie moeten nog wachten tot na de tentoonstelling.
Toch snel even wat foto's van gisteren.

Di Ford (rechts) en ikzelf

Deze ga ik ook nog maken!