"The language of friendship is not words but meanings." ~Henry David Thoreau
Even iets om over na te denken ... het afgelopen jaar zag ik in mijn omgeving mensen die vrienden/familie verloren, problemen hadden, diep zaten, ziek waren. Ik vind het dan normaal om meelevend te zijn, proberen te helpen (wanneer je voelt dat het gewenst is), te luisteren ... gewoon een vriendin te zijn.
Op zo'n momenten besef je hoe gelukkig je mag zijn dat je dat zelf allemaal niet meemaakt. Soms heb ik ook wel eens kleine issues, maar die verdwijnen in het niets bij alles wat anderen meemaken... Problemen kunnen opslorpend zijn, al je energie vergen... vreselijk om te zien.
Is het dan egoïstisch dat ik me soms vergeten voel, voel alsof ik er niet bijhoor? Waarschijnlijk omdat ik dit soort problemen, gelukkig maar, niet meemaak op dit moment in mijn leven? Deed ik te weinig, teveel? Beeld ik me dingen in, waarom voel ik me onzeker?
Misschien omdat ik ziek ben...zware bronchitis en sinusontsteking heb?
Sorry voor mijn slechte humeur, maar voel me wat down... Herkennen jullie dit gevoel ook?
Tja ... ik ben dan ook een vrouw hé :)
Veerle, een beetje moeilijk om hierop te antwoorden.
BeantwoordenVerwijderenSoms is het moeilijk om goed te zeggen...
Wanneer zeg je genoeg, wanneer teveel?
Ik denk dat iedereen gewoon moet aanvaarden dat als iemand reageert het is om te helpen,he.
Maar soms zitten die personen zo erg in de penarie en geven ze niet meteen een reactie...die je wenst waardoor je soms denkt dat het niet gewaardeerd is.
Mij heb je ook es geholpen met je mening te geven .
Ook bij mij kun je dit gevoel gehad hebben.
De materie lag bij ons bijzonder zwaar en ik had niet direkt een antwoord op je reactie.
Dat wil niet zeggen dat ik je mening niet goed vond of die niet waardeerde...integendeel...het doet je denken...
Gewoon zijn mensen soms zo van slag( door hun eigen problemen) dat ze eventjes sprakeloos zijn.
Ik lees dat je momenteel ziek bent...dat maakt je inderdaad best wat triest en gevoeliger...
Slaap maar es gewoon een goede nacht door en morgen zal je alles al weer beter zien.
Blijf gewoon wie je bent en wees blij dat alles je verder goed gaat...
Vele groetjes en beterschap,nanske
Dankjewel lieve Nanske. Voel me vandaag al iets beter. Zou gewoon graag hebben dat ik dat gevoel van "vergeten te worden" soms niet heb. Kleingeestig wellicht en idioot, maar tja gevoelens zijn gevoelens hé :) Fijne dag hé lieverd! Hoop alvast dat jullie situatie opgelost is, want daar zou ik niet graag mee gezeten hebben.
VerwijderenJa, lieve meid,ben blij te lezen dat het al wat beter gaat.
BeantwoordenVerwijderenKleingeestig of idioot mag je dit zeker niet noemen.
Integendeel...ik denk dat je iets zal moeten zoeken die voldoening heeft om jezelf lief te hebben en jezelf op zo'n momenten te belonen.
Dit doe ikzelf ook.Als ik het echt moeilijk heb dan doe ik es iets waar ik zin in heb...niet enkel de verplichte taken.
Maar es iets maken ofzo...gewoon genietend met evt een brandend lief kaarsje en wat fijne muziek.
Ik denk ook dat de herfst er voor jou nu een beetje tussenzit...maak het es extra gezellig...voor niemand anders dan alleen jezelf...
Ga es naar de kapper of koop es een nieuw truitje ofzo.
Lapjes kunnen ook supergoed helpen ;-)
De situatie met ons meisje is veel beter.
De leerkracht is na een jaar schorsing ontslagen dus dat is supergoed,he...kan hij niemand meer aandoen want dit zal wel op z'n dossiers vermeld staan.
Dochterlief was abrupt gestopt met school en is ondertussen aan het werk.
Maar ze werkt op een hele goede plaats..( winkel en broodjeszaak).ze hebben weet van de situatie en beschermen haar optimaal dus hij kan haar niet lastigvallen.
Ze heeft hele toffe collega's en werkuren en word door iedereen goed aanvaard en begeleid en bloeit mooi open.
Want niet te vergeten...ze is een superlief...attent...beleefd...zorgzaam...en zeer mooi meisje dat jammer genoeg beperkt word door autisme en een beetje trager is om dingen te begrijpen...het klassieke passief type .( passief) Dwz ...durft niet om hulp te vragen.
Maar samen komen we er wel...ze doet het supergoed en smijt zich voor de volle 200%
Was het met haar zusje even goed gesteld dan was ons leven zalig maar dat is nu eenmaal niet zo...
Actief butt odd...met psyhoses en epilepsie.
Elke dag bang afwachten...
Dus ik zoek af en toe wel es wat afleiding in de dingen die ik graag doe...moet ik doen voor mezelf of anders red ik het niet.
Het piekeren krijgt de overhand en als het teveel word sluit m'n brein me af van de buitenwereld...en ben ik onbereikbaar...raar,he..en dan doe je rare dingen...
Lieve Veerle...
Als je es zin hebt...gewoon ook es mailen kan best deugd doen...
Mag je altijd...smijt het eruit ...soms es de mindere maar ook soms es de leukere dingen...
Doen,he...
Vergeten ben je niet...zolang iemand aan je denkt...zolang we het druk hebben en zolang we er zijn.
Dikke knuffel,nanske X
Als ik jouw verhaal hier lees voel ik me heel klein en schaam ik me. Wat ben ik dan blij met mijn leventje, met kleine probleempjes en slechte momentjes ... Goed te lezen dat het met je ene dochter zoveel beter gaat nu. Nu het zusje nog. Ik duim voor je en bedankt voor je voorstel om te mailen, maar dat ga ik lekker niet doen, want jij hebt al meer dan voldoende hooi op je vork zonder dat ik er nog een schepje bovenop ga doen hoor. Dikke knuf terug x
VerwijderenVeerle, dagelijks loop ik even binnen via je blog. Zo ontdek ik wat een "duizendpoot" je wel bent: je huishouden, familie, werk, hobby, ... Leuke en minder leuke taken liggen op je weg. Uit je quiltwerken merk ik welke perfectioniste je wel bent. Perfectibiteit staat wellicht hoog op je te-doe-lijstje. Ooit las ik eens: "Je kan de lat zodanig hoog leggen, dat je er nog slechts onderdoor kan". De druk mag zeker eens van de ketel. En je kan gerust gillen: "Mensen, ik ben er ook nog hoor!".
BeantwoordenVerwijderenMij heeft dit in heel moeilijke momenten steeds geholpen.
Denk je dat je er ook wat aan hebt? Mooie momenten delen is leuk en aangenaam. De mindere momenten zijn alleen voor intimi met een heel groot inlevingsvermogen en "olifantenoortjes" - daar kan immers zoveel in.
Vandaag schijnt het zonnetje, ook als is dit achter de wolkjes.
Een virtuele knuf.
Julienne
Julienne, wat verwoord je het mooi. Je beschrijft me eigenlijk heel goed :) Soms zou ik inderdaad willen gillen "ik ben er ook nog", maar daar zou ik me dan zo voor schamen! Ik met mijn kleine probleempjes ... en idd de zon schijnt altijd, maar ik zit al een paar weken met dit gevoel en ik krijg het maar niet weg. Ik vind het ontzettend dom van mezelf. Hoop dat ik het snel kwijt geraak... Ik geef je voor je wijze woorden graag een virtuele knuf terug die ik je volgende week graag in hoogst eigen persoon overdoe :)
VerwijderenDag Veerle, Je gaf me ooit een cadeautje, Met als opschrift;
BeantwoordenVerwijderenJe staat er nooit alleen voor: Ik zal er altijd voor je zijn...
Dat is ook wederkerig hoor. We zijn allemaal zo met ons eigen ding bezig,hurry hurry, dat we niet zien dat eigenlijk iedereen wel problemen heeft de een al groter dan de ander. groetjes Carine
:)
VerwijderenHallo Veerle, Zie je dat prachtige zonnetje en voel je die deugddoende warmte? Een hartverwarmende "indian summerdag".
BeantwoordenVerwijderenJulienne
Hallo Julienne,
VerwijderenIk voel het zonnetje :) Vanbinnen en vanbuiten. Ik zie je waarschijnlijk donderdag bij de Quilting Bee?